Jumlah atau dalam bahasa Melayunya adalah ayat, sebagaimana didefinisikan oleh ulama Nahu ; Kalam yang terbentuk daripada dua kalimah atau lebih, dan mempunyai makna yang lengkap.
Ayat di dalam bahasa Arab terbahagi kepada DUA sahaja ; jumlah ismiyyah dan jumlah fi'liyyah.
Artikel ini, akan membicaraka jumlah ismiyyah dahulu.
الجُمْلَة الاسْمِيَّة
Secara asasnya, jumlah ismiyyah adalah ayat yang dimulakan dengan kata nama, dan diletakkan di permulaan secara asal.
Walau bagaimanapun, sekiranya dimulakan dengan fe'el naaqis, maka ia masih lagi dianggap sebagai jumlah ismiyyah.
Sebagai contoh :
كان زيدٌ قائمًا
Terjemahan : Adalah Zaid itu berdiri.
Alasan : Fe'el naqis tidak menunjukkan kepada berlakunya perbuatan tersebut oleh faa'ilnya, cuma ia sekadar menumpang kepada jumlah ismiyyah biasa lalu mengubah hukum i'rabnya tetapi tidak mengubah maknanya.
Sekiranya dimulakan oleh isim, tetapi kedudukan isim itu bukanlah kedudukan asal, maka ia TIDAK dikira sebagai jumlah ismiyyah.
Contoh :
كتابًا قرأت
Terjemahan : Kitab, aku baca.
Alasan : Kalimah 'kitab' merupakan maf'uulun bihi yang mengikut aturannya adalah selepas fe'el dan faa'il, tetapi di sini telah didahulukan atas faktor balaghi.
Wallahu a'lam.
Rujukan : atTatbiq anNahwi oleh Dr. Abduh arRaajihi
Ayat di dalam bahasa Arab terbahagi kepada DUA sahaja ; jumlah ismiyyah dan jumlah fi'liyyah.
Artikel ini, akan membicaraka jumlah ismiyyah dahulu.
Sebagai contoh :
Terjemahan : Adalah Zaid itu berdiri.
Alasan : Fe'el naqis tidak menunjukkan kepada berlakunya perbuatan tersebut oleh faa'ilnya, cuma ia sekadar menumpang kepada jumlah ismiyyah biasa lalu mengubah hukum i'rabnya tetapi tidak mengubah maknanya.
Contoh :
Terjemahan : Kitab, aku baca.
Alasan : Kalimah 'kitab' merupakan maf'uulun bihi yang mengikut aturannya adalah selepas fe'el dan faa'il, tetapi di sini telah didahulukan atas faktor balaghi.
Wallahu a'lam.
Rujukan : atTatbiq anNahwi oleh Dr. Abduh arRaajihi